
Nieodpowiednia pielęgnacja stóp w warunkach domowych
Często popełniamy wiele błędów pielęgnując stopy w domu.
Domowe ”spa” często bywa bardzo nieprzyjemne i niebezpieczne w swoich konsekwencjach dla naszych stóp. Reklamowane różnego typu środki, narzędzia, kosmetyki do pielęgnacji stóp mogą wywołać podrażnienie, rany lub wpłynąć znacząco na zaostrzenie np. łuszczycy.

Hallux valgus – czyli problem palucha koślawego
Częstym problemem, z którym spotyka się podolog w swojej praktyce jest problem palucha koślawego.
Najczęściej pacjenci zgłaszający się do gabinetu podologicznego nie mają problemu z samym paluchem koślawym a z konsekwencjami biomechanicznymi stopy.

Soleonychia
Soleonychia (unguis mediana canaliformis) jest to zmiana w obrębie płytki paznokcia występująca na jednym kciuku bądź na obu kciukach symetrycznie.
Bruzdowania i pęknięcia przebiegają od macierzy ku wolnemu brzegowi paznokcia i układają się na kształt choinki.

Onychogryfoza
Onychogryfozą (onychogryphosis) nazywamy szponowatość paznokci, które kształtem przypominają ostrygi albo szpony ptaka.
W macierzy na poziomie komórkowym dochodzi do licznych podziałów i zwiększonej produkcji komórek paznokcia, który staje się mocno pogrubiały, zakrzywiony wzdłuż osi podłużnej i zmienia tor wzrostu najczęściej w kierunku przyśrodkowym.

Hiperkeratoza – nadmierne rogowacenie stóp.
Poznaj przyczyny i rozpocznij leczenie.
Podolog w swoim gabinecie na co dzień spotyka się z problemem hiperkeratoz stóp. Powstają one w wyniku nadmiernego i przyspieszonego namnażania komórek warstwy podstawnej naskórka.

Czym różni się wizyta u podologa od wizyty u kosmetyczki?
Masz problemy ze stopami? Podczas chodzenia odczuwasz ból? Zastanawiasz się co z tym zrobić?
Podologia to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób stóp. Podolog współpracuje również z innymi specjalistami (fizjoterapeutami, ortopedami, diabetologami, dermatologami), do których kieruje swoich pacjentów jeśli podczas wizyty zauważy niepokojące symptomy.

Zalecenie po zabiegu usuwania brodawek. Co zrobić, aby brodawki nie nawracały.
Leczenie brodawek jest długotrwałe i wymaga systematycznej współpracy z podologiem.
Czasu terapii / ilosci wizytnie da sie okreslic.
Długosc terapii zalezy od ilosci, wielkosci brodawek, czasu obecnosci na skórze oraz układu
immunologicznego.
UNIKAJ:
• Chodzenia na boso
• Długich kapieli
• Tarkowania, dłubania, usuwania samodzielnie brodawek
(moga sie rozsiac!)
• Zaklejania brodawek plastrami
• Skarpet syntetycznych, obuwia mało przewiewnego
• Dywanika łazienkowego/ wspólnych reczników
• Basenu/ saun

NALEZY:
• Latem nosic odkryte obuwie
• Podniesc odpornosc organizmu przyjmujac Wit. D3, cynk
(prawidłowo po badaniu laboratoryjnym)
• Stosowac zdrowa diete, uboga w przetworzona
zywnosc
• Obserwowac swoje stopy i stopy domowników. W
trakcie terapii maja prawo pojawic sie nowe brodawki
• Osuszyc dokładnie stopy i dłonie łacznie z przestrzenia
miedzy palcami
• Odkazac obuwie/ kapcie/ wanne/ brodzik
• Uzywac jednorazowe reczniki papierowe lub zwykłe

O szkodliwości preparatów do stóp stosowanych w warunkach domowych.
Skarpetki złuszczające nie zastąpią wizyty u podologa a ich stosowanie może zniszczyć naszą skórę w obrębie stóp nawet na lata ! Te reklamowane, dwa woreczki foliowe zawierają kwasy. Producent często nie umieszcza na opakowaniu informacji o ich stężeniu. Przeważnie są to kwasy mlekowe, salicylowe czy glikolowe. W rzeczywistości niszczą one strukturę skóry, sprawiają, że odchodzi ona płatami. W praktyce efekt końcowy wygląda zupełnie inaczej. Należy podkreślić, iż struktura skóry wygląda zupełnie inaczej w przestrzeniach międzypalcowych a inaczej na pięcie. Odcisk czy modzel również różnią się w swojej budowie. Skarpetki nakładamy na całe stopy. Najczęściej przestrzenie międzypalcowe zostają poparzone, dochodzi tam do bardzo silnego pobudzenia naskórka do złuszczenia, natomiast duże zrogowacenia na piętach czy od ciski nadal są. Zdarza się, że część osób zostawia skarpetki na cała noc, wtedy ich działanie może być katastrofalne dla naszej skóry. Zostaje zaburzona cała bariera ochronna naskórka, pojawiają się ranki, podrażnienia, płytka paznokciowa również zaczyna się rozwarstwiać, łamać, kruszyć, może zacząć odklejać się od łożyska (onycholiza). Skóra staje się tkliwa, zaczerwieniona. Pamiętajmy, że takich stóp nie można wystawiać na działanie promieni słonecznych, gdyż mogą pojawić się na niej trwałe zmiany pigmentacyjne.

Podobne działanie do skarpetek złuszczających mają również preparaty do usuwania odcisków. Są one dostępne w aptece bez recepty. Również są na bazie kwasów i też wywołują więcej szkody niż pożytku. Preparaty te złuszczają tylko zewnętrzną warstwę naskórka, często wywołują oparzenia, natomiast nie eliminują rdzenia odcisku, który nadal naciska na zakończenia nerwowe. Pamiętajmy, że podolog usuwa tylko martwy, twardy naskórek w obrębie stóp, nie ingeruje w zdrowy naskórek. Bezboleśnie usunie odciski, modzele, opracuje nieładne pięty, dobierze bezpieczne dla nas preparaty i doradzi jak prawidłowo i bezpiecznie pielęgnować stopy w warunkach domowych.

Dlaczego współpraca podologa i fizjoterapeuty jest taka ważna?
Deformacjami stóp nazywamy zmiany w układzie kostno-stawowo-mięśniowym, mające wpływ na funkcjonalność stóp i całego układu ruchu. Możemy wyróżnić trzy podstawowe warianty zniekształceń:
– zniekształcenia wrodzone
– funkcjonalne deformacje stopy prawidłowej
– deformacje spowodowane przeciążeniami.
Kazda z tych deformacji może powodować zmiany na skórze stóp.
Skóra jest najcięższym i największym organem naszego ciała. Przede wszystkim spełnia funkcję ochronną, ale także bierze udział w regulacji termicznej, gospodarce wodnej, procesach przemiany materii.
Na podeszwach stóp skóra jest najgrubsza i odbiera bodźce cieplne, dotykowe i bólowe. Tak jak na pozostałych częściach ciała, składa się z trzech warstw.
Ważna informacją mającą wpływ na rogowacenie występujące na podeszwach skóry stóp jest fakt, że nie ma tam gruczołów łojowych. Ma to wpłynąć na przyczepność do podłoża, jednak brak sebum skutkuje brakiem naturalnego płaszcza lipidowego, co oznacza pogrubieniem naskórka, w celu ochrony uciskanych miejsc. Przyczepność do podłoża poprawiają także gruczoły potowe, których jest około 300 000 na obu stopach. Mają znaczenie również w termoregulacji.
Skóra stóp reaguje przede wszystkim na trzy czynniki drażniące:
– stres mechaniczny – ucisk i tarcie, wywołane najczęściej deformacją w obrębie stopy, ale także nieodpowiednia pielęgnacja (frezowanie skóry, skaleczenia, zbyt intensywne opracowywanie naskórka)
– stres termiczny – zbyt wysoka temperatura, np. poprzez tarcie podczas opracowywania stóp, lub zbyt niska teemperatura, np. przy odmrożeniach.
– stres chemiczny – kwasy (popularne skarpetki złuszczające, pedicure kwasowy itp.)
Wszystkie te czynniki drażniące mają wpływ na zwiększenie produkcji komórek w warstwie podstawnej naskórka, a co za tym idzie zagęszczenie korneocytów w warstwie rogowej. Dochodzi także do zmian głębokich w skórze właściwej i nierównomiernego zagęszczenia komórek kolagenowych. Powoduje to powstanie modzeli i głęboko wnikających odcisków, które znacznie obniżają komfort chodzenia.
Biorąc pod uwagę powyższe informacje, hiperkeratozy, to nieprawidłowe zagęszczenie wierzchnich warstw naskórka, które stanowią reakcję obronną skóry na nadmierny ucisk i tarcie, wywołane najczęściej deformacjami stopy i nierównomiernym rozkładem sił.
Znając deformacje wynikające ze złego ustawienia stóp i reakcję skóry podeszw na nadmierny ucisk i tarcie możemy wyróżnić kilka nieinfekcyjnych zmian skórnych przebiegających z nadmiernym rogowaceniem:
– odciski
– modzele
– zespół pękających pięt
Zmianami, na które największy wpływ mają deformacje stóp, to modzele i odciski.


Modzele na I,III i V głowie kości śródstopia wynikające z rozchodzenia się kości śródstopia i zaniku tkanki tłuszczowej na podeszwie stopy.

Modzel zlokalizowany na paluchu, którego przyczyną jest zła biomechanika chodu i niewłaściwe obuwie.


Przykładowy odcisk na V głowie kości śródstopia.
Najważniejszą rzeczą przy odpowiednim dostosowaniu zaopatrzenia ortopedycznego dla pacjenta z konkretnym problemem jest określenie źródła problemu. Zaburzona biomechanika ma ogromny wpływ na zwiększenie działania siły nacisku na stopy. Aby dokładnie zbadać problem, należy wykonać konkretne badania. W dzisiejszych czasach mamy ogromne możliwości diagnostyki stóp. Ostatnio najbardziej popularne i najbardziej szczegółowe są badania podoskopowe i badania komputerowe na platformie pedobarograficznej. Do oceny podeszwowej części stopy pod kątem występujących odcisków, modzeli używa się podoskopów i skanerów.
Oprócz nowoczesnych technik diagnostycznych bardzo ważne są badania kinematyczne. Oglądanie i testy kliniczne są równie ważne, dlatego też zwracamy uwagę na chód i ustawienie stóp już od wejścia pacjenta do gabinetu. Ważna wskazówką jest obuwie, a zwłaszcza jego deformacje – miejsca, w których podeszwa jest znacznie bardziej starta.
Biorąc pod uwagę deformacje stóp i nieodłącznie wiążące się z tym hiperkeratozy, podolodzy muszą zwrócić szczególną uwagę na zaopatrzenie stopy, a w szczególności miejsc narażonych na różnego rodzaju zrogowacenia. W dzisiejszych czasach jest wiele możliwości korygowania ustawienia stóp, co przynosi ogromną ulgę i komfort chodzenia. Większość zmian pojawiających się na stopach jest nieodwracalna. Nawet po prawidłowym usunięciu, odciski i modzele mają prawo nawracać. W takich przypadkach tylko i wyłącznie prawidłowa diagnoza, odpowiedni zabieg i fachowo dobrane odciążenie gwarantują sukces. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom i bardzo dokładnym, komputerowym badaniom, podolodzy we współpracy z fizjoterapeutami są w stanie zaopatrzyć pacjenta tak, aby mogli oni zapomnieć o bolesnych problemach, przeszkadzających w codziennym funkcjonowaniu.

Zdrowa stopa
Jak można określić „zdrową stopę”?
Większość z nas rodzi się ze zdrowymi, pięknie ukształtowanymi stopami. Składają się one z 26 kości, tworząc wraz z mięśniami, ścięgnami i więzadłami niezwykle skomplikowaną konstrukcję, umożliwiającą nam lokomocję. W momencie, gdy wszystkie wyżej wymienione składowe przestają ze sobą idealnie współgrać, zostaje zaburzona biomechanika stopy, a co za tym idzie tworzą się deformacje. Problemy z prawidłowym ustawieniem stopy mają ogromny wpływ nie tylko na pozostałe części ciała, takie jak kolana, biodra czy kręgosłup, ale także na wygląd skóry stóp i komfort chodzenia.
Prawidłowo zbudowana stopa, czyli stopa nie dająca żadnych dolegliwości bólowych, z dobrze wysklepionymi łukami, a co za tym idzie z prawidłowa biomechaniką, jest zjawiskiem niezwykle rzadkim u osób dorosłych. Jak w związku z tym można określić „zdrową stopę”? Stopa zdrowa występuje wtedy, gdy niewielkie odchylenia od normy nie zaburzają jej funkcji. Funkcjonalne płaskostopie, czy funkcjonalna stopa wydrążona, poruszająca się bez ograniczeń, wolna od bólu, jest stopą zdrową, a więc także stopą prawidłową.